Pomimo całej krytyki, Bundestag w końcu zdecydował się dziś na przywrócenie niepowiązanego zatrzymywania danych. Dane komunikacyjne powinny być przechowywane w Niemczech przez okres do dziesięciu tygodni. Wyjaśniamy, co jest przechowywane, w jaki sposób i w jaki sposób władze mogą uzyskać dostęp do gigantycznej kolekcji.

Retencja danych wyjaśniona na zdjęciu. (Źródło: dpa / Federalne Ministerstwo Sprawiedliwości)

Czy przechowywanie danych ma w ogóle sens?

Masowe przechowywanie danych komunikacyjnych bez konkretnych podejrzeń spotkało się z ostrą krytyką ze strony opozycji. Renate Künast (Zieloni) uważa prawo za niezgodne z konstytucją. Wiceprzewodniczący FDP Wolfgang Kubicki zapowiedział osobisty pozew przed Federalnym Trybunałem Konstytucyjnym. Federalny inspektor ochrony danych Andrea Voßhoff i jej poprzednik Peter Schaar również mają poważne wątpliwości, czy nowe rozporządzenie jest zgodne z prawami podstawowymi.

Krytycy kwestionowali również jeden z głównych celów zatrzymywania danych – walkę z terroryzmem. Na przykład francuskie organy bezpieczeństwa nie były w stanie zapobiec atakowi na francuski magazyn satyryczny „Charlie Hebdo”, pomimo zatrzymywania danych. Niemniej jednak atak służył koalicji jako argumentacyjne wsparcie.

Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETS) uchylił obowiązujące w całej UE wymogi dotyczące zatrzymywania danych w 2014 r. – z powodu naruszeń praw podstawowych. W Niemczech od lat nie było prawa w tym zakresie. Federalny Trybunał Konstytucyjny uznał niemieckie przepisy za niekonstytucyjne w 2010 roku.

Więcej ekscytujących tematów znajdziesz na naszej cyfrowej stronie głównej.