Wikileaks ujawnia „pliki szpiegowskie Rosji”, w jaki sposób Rosja monitoruje Internet

Wikileaks ujawnia „pliki szpiegowskie Rosji”, w jaki sposób Rosja monitoruje Internet

Dokumenty opublikowane na platformie Wikileaks mają pokazywać, jak rosyjska służba wywiadowcza FSB monitoruje aktywność obywateli w Internecie. Operatorzy telekomunikacyjni współpracują ramię w ramię z państwem.

34 dokumenty o nazwie „Russian Spy Files” opisują współpracę rosyjskiej firmy informatycznej „Peter-Service” z krajowymi tajnymi służbami FSB. Według Wikileaks „Peter-Service” twierdzi, że ma dostęp do większości danych telefonicznych i ruchu internetowego w Rosji i formalnie służy jako partner w inwigilacji tajnych służb. Działania powinny znacznie wykraczać poza środki przewidziane przez przepisy dotyczące ścisłego nadzoru w Rosji.

Powinna istnieć możliwość przechowywania i monitorowania ruchu internetowego wszystkich zarejestrowanych telefonów komórkowych. Dzięki systemowi „Traffic Data Mart” firma „Peter-Services” rzekomo utrzymuje również przeszukiwalne i skategoryzowane listy domen internetowych „które mogą zainteresować państwo” oraz oferuje analizy i raporty.

Przewiduj trendy społeczne i gospodarcze

Dzięki usłudze „Deep Packet Inspection” „Peter Services” wyszukują, filtrują i analizują ruch internetowy w czasie rzeczywistym. Podobno powiązane slajdy prezentacji w dossier Wikileaks powstały zaledwie kilka miesięcy po ujawnieniu przez Edwarda Snowdena środków nadzoru NSA. Nie były skierowane do dostawców Internetu, ale wprost do służb specjalnych i władz państwowych.

Peter-Service jest partnerem umownym rosyjskiej FSB i monitoruje ruch internetowy. (Źródło: Wikileaks)

Rosyjski system nadzoru SORM

Firmy telekomunikacyjne w Rosji muszą zapewnić dostęp do infrastruktury inwigilacji „SORM” (System dochodzeń operacyjnych). Ponadto dostawcy Internetu i telekomunikacji są zobowiązani do przechowywania danych komunikacyjnych w „centrach retencji danych” dla pełnego dostępu służb specjalnych przez trzy lata, na własny koszt.

Aparatura inwigilacyjna jest porównywalna z programem „PRISM” NSA, ale ma na celu osiągnięcie jeszcze bardziej wszechstronnego nadzoru. W 1995 roku "SORM-1" został wprowadzony do monitoringu telefonicznego, w 1999 został rozszerzony o ruch internetowy z "SORM-2", a obecnie aktywny "SORM-3" obejmuje także media społecznościowe. Europejski Trybunał Praw Człowieka potępił rosyjski aparat inwigilacji w 2015 r. w następstwie procesu wytoczonego przez rosyjskiego dziennikarza Romana Sacharowa.

Tags
Author
Karolina Kanas

Leave a Reply